რატომ არ უნდა გავხდე ლიტერატურათმცოდნე?

საათი ისრის გარეშე

დუმილის ჩრდილი…

როცა ბლოგს ვაკეთებდი, გადავწყვიტე, ეს ყველაფერი საკუთარი თავისთვის დამემსგავსებინა. მოკლედ, წარმოვიდგინე, რას ვაკეთებ ყველაზე დიდი სიამოვნებით, რაზე ველაპარაკები საკუთარ თავს, რაზე ვფიქრობ, რა მაწუხებს…

“სული რომ ამომდიოდა” ფოლკნერის ნარატიული ლაბირინთი

წიგნის სათაური აღებულია ჰომეროსის “ოდისეადან” თუ ფოლკნერს კარგად იცნობთ, შეამჩნევდით, რომ მისი გმირები, ძირითადად, სადღაც მიდიან და მუდამ უკან ბრუნდებიან ხოლმე. სათაურის ამბავიც არ უნდა გაგიკვირდეთ. ფოლკნერი მუდამ ართულებს საქმეს თავისი ინტერტექსტუალური თამაშებით და არც ეს წიგნია გამონაკლისი.

თხრობა იწყება მომაკვდავი ქალით, რომელის საძინებლის ფანჯარასთან, მისი უფროსი ვაჟი მისთვის კუბოს ამზადებს. აქვე ისიც გავიხსენოთ, რომ ბიბლიის მიხედვით, ქრისტე დურგალი იყო. ჩაქუჩის ყოველ დარტყმაზე ახლოვდება ედი ბარნდენის სიკვდილი და ყოველი დარტყმა გავლილ წამს უდრის. ეს პროცესი შეიძლება დავინახოთ როგორც გაცოცხლებული დრო, რომელიც მუდმივად ადამიანის საწინააღმდეგოდ მუშაობს.