“ცრემლიანი სათვალე” სხვა თბილისი
თბილისი, მიუხედავად თავისი სიმცირისა, დაუჯერებელი ამბებით სავსე ქალაქია. აღმაშენებელზე ჯერ კიდევ მაშინ აღმოვჩნდი, სანამ ხალხი გაიღვიძებდა და ქალაქი ახმაურდებოდა. ნესტიანი სიცივე იყო, ახალი ნაწვიმარი და გადავწყვიტე, ტაქსი არ გამეჩერებინა. ქვაფენილზე ფეხით წამოვედი.
რატომ არ არის ქართული ლიტერატურა მსოფლიო დონის?
ეს კითხვა რამდენიმე დღის წინ ჩემსა და ჩემს ფეისბუქ მეგობარს შორის წარმოიშვა მაშინ, როდესაც “საბას” ლიტერატურული პრემიის ავკარგიანობაზე ვსაუბრობდით. არ დავიჩემებ და არ ვიტყვი, რომ ეს კითხვა მარტო ჩვენ გვაწუხებს და ამიტომაც გადავწყვიტე ამ პოსტის დაწერა.
