“უბრალოდ ბავშვები”

აი, ახლა , ვზივარ და ჯოპლინის სიმღერებს ვუსმენ. ბავშვობაში მეგონა, რომ მეც 27 წლის მოვკვდებოდი, თუმცა სამი წელია კიდევ იქამდე. პირველად პატი სმიტი რომ დავინახე გული მომეწურა, საერთოდ მიყვარს ადამიანები, რომლებსაც ბევრი აქვთ მოსაყოლი.

კერუაკის გზაზე თავისუფლების კვალდაკვალ

დილის ცხრა საათზე ჯეკ კერუაკი რომ გაგახსენდება ალბათ რაღაცას ნიშნავს. ოდესმე თუკი ახალგაზრდა ყოფილხარ, აუცილებლად გიოცნებია მეგობრებთან ერთად დაგექოქა მანქანა და გადგომოდი გზას. ჰოდა აი ასე, კერუაკის გზაზეც, სალ პარადაისი და დინ მორიარტი რწყილისა და ჭიანჭველას მსგავსად გაუდგნენ გზას და დიდი თავგადასავლებიც დაიწყო.